3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
541
Okunma
kış olurdu çok
çok kar
çok da rüzgar
ıslık çalardı köyümde
çıplak kalmış dallar
babam odun keser taşırdı kucağında
getirip atardı toprak sıvalı peçkaya
cızır cızır yanarken
kor olurlardı sonunda
bağdaş kurup otururdu nenem
dayardı sırtını duvara
o isli cezvesiyle
kahve pişirirdi korda
nene torun karşılıklı
içerdik keyifle
Selam olsun Emiş neneme. Karanlıklar değil ışıklar içinde olsun hep. El sallasın oradan bana. Öpsün, koklasın, okşasın; hep bir şeyler fısıldasın kulağıma. Ve bilsin ki, o isli cezve bende ve hep benimle...
Ağustos 2013 Lüleburgaz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz