Okur üflermiş ninem hasta olduğumuz an
Hak bilip hak tanırdı ihlasın eşiğinde
Gece gündüz demezmiş cana can verirmiş can
Üzerime titrermiş göz yaşı eşliğinde


Tüm yapılıp edilen şimdi masalmış gibi
Geçmişte kaldı her şey koptuk bağlarımızdan
Bakıp görüyor bizi yerin göğün sahibi
Ondandır kıyametler kopar sağlarımızdan


Ne ana var ne baba bu hiçler dünyasında
Sevgiden yoksul kaldık çırpınırız durmadan
Dert ve kasvet yükünden çöktük elli yaşında
Hesap ağır olmalı almaz bizi yormadan


Tamah ettikçe felek hapsetti çemberine
İblisin yollarında şapşal şapşal bakarız
Ayılmak şöyle dursun döneriz kamberine
Ahireti düşünmez ömrü boşa yakarız


Ne dost kaldı ne yaren çıkara koşar alem
Sırtladığımız günah yediğimizse haram
Fitne fücur içinde doğruyu yazmaz kalem
Evlat olmuş bir düşman ne laf anlar ne meram


Kadın beyini takmaz beyinde yüzü yırtık
Sevgi saygı kayboldu ortalık bir curcuna
Nimette yüz çevirdi bet bereket yok artık
Millet sözünden cayar sadık değil borcuna


Ar namus ayak altı düşmüş pulun peşine
Yer gök sallanır durur aymaz din fukarası
Doğruluk şöyle dursun hile katar işine
Ahir zaman insanın yüzündedir karası…



AZAP...(Kadri Atmaca) 26.09.2022



DOSTLARDAN NADİDE İNCİLER:


Şükretmeyi unuttuk hırslarımız çoğaldı
Aza kanaat devri artık çoktan kapandı
Bütün bunlara sebep ne yuvalar dağıldı
Çalınan tüm kapılar yüzlerine kapandı...Kardelen-1


Öyle zamandayız ki, insan olmuş makine
Yürekler katılaşmış; duygu, sevgi neyine
Herkes almış eline birer akıllı cihaz
Ayaktaymış yaşlısı, çocuklusu; ona ne....Kadir Tozlu