Kızıl boşluk

yaşlanmış yüreğimi dinliyorum şimdi
ne bu kahır
mısralar ketûm
ey güzel
hiçliğin içinde inliyor endamın
geri getiremediğim zaman ve ötesinde ben
öyle dolmuşum ki;
unuttuğumlar...
özür dilerim sizden.

parçalarıma mahal vermez köprüler
bende söylerim... kahrımdan türküler
yüzümü parçaladığınız yetmiyor
güneşimi çaldınız
ağlasın öyküler

ağlıyor şimdi ikindiler
hangi kum tepesinde çanlar çalıyor
hangi rüzgarda gülerdi
fecrine kara yazmayı kim bağlıyor
kızıl bir boşluk
yüzümün sol kısmı
kusurumu bağışla...yüreğimdekiler
yosmanın izinde kaybettiğimler
hiç gelmedin ki geri sen
bıraktığın izlerde aranırken
soluğun ensemde

ha bu gün, ha şimdi, ha yarın
beklerken öyle unutulmuşum ki
geriye kalan bir iki pörçük hatıra
muhabbet kuşundan mı haber
yaz çığlığını terinle sulamışım
susuzluğumda sen

gökle yer arasında kalmışlığım
bir katre ötesi
tutukluyum size ey yıldızlar
izin verinde
koynumda götüreyim birinizi, ikinizi

Kadir Yasan