Ben de hiç ağlamak istemezdim
Uzaktan uzak hasretine yazmazdım
Hüznün şarkılarını Rüveyde
Hiç hazan şiirlerini dizmezdim akşamlarıma
Leylak kokulu siyah saçlarına
Eski masal zamanlarını yazmazdım

Sen gideli
Ben bu keder yüklü trenlere hiç binmemiştim
Ayrılık sokaklarından hiç geçmemiştim
Senin günahsız gidişini sorgulamamıştım daha
Rüveyde
Ve o yasak kapılardan geçmemiştim
Ben uzak ülkelerde bıraktığım
Sevda türkülerine hasretim şimdi

İşte bir ezan vakti çınlıyor kulağımda
Dualar sessizce yükseliyor göklere
Bu musiki derin bir girdap, çeken ruhumu
Delik deşik ediyor ruhumdaki o
Bilinmeyen çalamadığım kapıyı
Neden gözyaşlarım bu kadar sıcak
İçimde böyle yakıcı
Acı, buruk ve berrak damlalar

Kadermi desem adına bunun
Rüveyde
Yoksa kurulan tuzakların bir oyunu mu
O eski günlerden ne kaldı bize
Söyle Rüveyde’m
Alır götürürdü bizi uzak denizler ülkesine
Sevda rüzgarları
Nerede kaybettik söyle Rüveyde
O gençlik resimlerimizdeki mutluluğu
Şarkılar söylüyorum o günlerden
Geri gelirmi diye yine mevsim mevsim
Anıları zorluyorum bir zaman makinasında
Akşamlar hep bana mı karşı böyle
Yalancı akşamlar...
*

Devam edecek...

Günay Koçak 21.Eylül.2022