Kar ayazı üşüttü,
Dondu çiçekler,
Soldu yapraklar,
Arı olsan da konma,
Kurudu tüm dallarım.

Bilmeden bendeki seni,
Veda bile etmeden,
Ürkek bir sevda kuşu olup,
Kaygısızca uçup gitmiş,
Sözü, kelamı öldürmüş,
Kefenle kalmıştı ahlarım.

Kar ayazı düştü ellerinden,
Sevgi ezildi avuçlarında,
Ve bir daha uzatma ellerini,
Unutulsun yarım kalmış bu sevda,
Belki kabuk bağlar,
Sana kırgın yıllarım.

Yutkunmam odur ki;
Gidişin yakıyor zannetme,
Silemediğim bir hayalin var bende,
Nasıl kalmış bilmiyorum,
İşte o gözlerimden silinmiyor,
Bir onu isteme benden
Onu hep gözlerimde saklarım.

Cemre düşse de gülüşlerine,
Bir daha yeşermeyecek,
Kuru bir söğüt dalıdır o eski aşk,
Gülüşlerin bende hiç ısınmayacak,
Cevaplar bana mahsus kalacak,
Yıkıldı o eski dağlarım.

Sorma alın yazımı;
Allah var, gam yok;
Vakit dediğin nedir ki?
Bir göz kırpımı zamanda
Geri dönülmez yollarda
Aleni olur sırlarım

Sonrası mı?
Bakmışsın ısınır sularım
Varsa toplanır arkadaş ve dostlarım,
"Faniyi nasıl bilirsiniz?" diye duyulur;
Bilmiyorum iyi bilirler mi beni?
Bir avuç toprak doyurur,
Benim de gözümü,
Ve bir bir sorulur hesaplarım.

01.06.2017
Durmuş Ali Özbek