Pişmanlık hikayesi şiirimin özü
Nasıl anlatsam ki sarı öküzü
Bunuda gördü ya garibin gözü
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Öküz aldık diye öyle sevindik
Ay geçmedi şaşkınlıktan dövündük
O karnın doyurdu bizde gevindik
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Ahırı da talan etti bitirdi
Samanlığı görsen kıtlık getirdi
Ahaliyi hasta etti yatırdı
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Ahırda hiç tertip düzen kalmadı
Bir hatıl yem yedi gene doymadı
Samanı hiç yem yerine saymadı
Yandık bittik bu öküzün elinden.


Kağnıya koşunca yoldan çıkıyo
Sabanı görünce cevval bakıyo
Harmana varınca nadas yıkıyo
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Deh deyince kanatlanıp uçuyor
Arpayı buğdayı yola saçıyor
Bir tekmede kapıları açıyor
Yandık bittik bu öküzün elinden.

İnek,dana hepisine karışır
Sanırsın ki düşman ile vuruşur
Kaçmak için benlen bile yarışır
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Azıcık çalışa har har soluyo
Kulağı dikiyo san ki ölüyo
Halimi görenler bana gülüyo
Yandık bittik bu öküzün elinden.


Boyunduruk vuramadık ,zelveye de girmedi
Bir tarlayı baştan sona sürmedi
Arpayı sevmedi,küspe yemedi
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Dağ bayır koşar olduk peşinden
Kesip yesek ette çıkmaz döşünden
Hiç bereket göremedik işinden
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Kıştan sonra bahar geri gelmedi
Sarı öküz öküzlüğün bilmedi
Eceliynen ahırında ölmedi
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Öküz öldü ortaklığı bitirdik
Elde ne var ise çoktan yitirdik
Evimize elimiznen biz kıtlığı getirdik
Yandık bittik bu öküzün elinden.

Sadettin KÖREMEZLİ
31.08.2022