Şöyle bir doya doya sarılmak
istiyorum sana
Koşa koşa boynuma sarılsana Evlat
Annem deyip ,
geçip otursana yüreğime

Özledim sokak kokan tenini,
Çatık kaşlı gözlerini özledim
Güldüğünü seyretmeyi,
Kirli sakallı halini özledim

Kin tutmayan ,manevi tacını
İyiliği seven yanını özledim
Aç iken tokum diyen karnını
Sabır ile beraber duruşunu özledim

Sevdiğinde çekingen hâlini
Utangaç yanını özledim
İçine kapanıp sustuğunda
Sessizce konuşmanı özledim

Koşar adımlarla yürümeni
Şekersiz çay içmeni özledim
Her koşulda değişmeni
Hayata bakışını özledim

Şimdi yüreğimin içinden
Çıkıp gidiyorsun
Gitme diyemem sana Evlat
Sende bunu biliyorsun
Sende benim gibi,
Bu vatanı canından çok seviyorsun



///


Ey oğul cesaret madalyamı korkularım
Tutuyor elinde
Her taşın altında efsunlu dualarım
Her kurşunun önünde çırpınarak duruyor
Her gece kirpiklerim askıda
Her sabah kulaklarım kapıda
Her ezanda tekbir sesleri

Boğazımda düğüm düğüm bir ayrılık
Dönüşü olmayan bir hasret şarkısı dinliyorum
Nemli bir duvar örülmüş yüreğime
Çığ düşmüş sanki ayaklarıma
Saramam kendimi yokluğuna
Bir rüzgâr essin yürüdüğün yollardan
Kokun gelsin uzaktan.





Ayşe caniberk
Gümüş kalpler