Seninle aydınlanan gün yaprak misali sararıp soldu,
Yaşanan bütün güzellikler gelmeden yarınlar son buldu,
Bakma sen anladım artık sevdan bir hevesti yaşandı bitti,


Artık neylesin bendeki sen kimlerin baharına gül olup açacaksın,
Bir anlık heves uğruna hangi kırılası kollarda güzelliğini yitireceksin,
Ayrılıkla sayfalarımdan izin silindi ardın sıra gelecek ayaklarım kırılsın,


Bak gör son sözü söyleme sırası bende defol git sokağımdan,
Beklemeden son bir hoşçakal demeyi son hasat saydım seni, 
Bir daha bakarsam çirkef hanı resmindeki suratına namerd olayım...!



Sanma bir daha kanarım sana vede o yalancı sahte gülüşlerine,
Her ne kadar görenlere sevda bana göre ise masal olan sen,
Artık esiri olmam aman vermez vakit ile fecr misali doğduğun gönlüme,



Sandım güneş olup doğacaksın dört mevsim kış bildiğim ömrüme,
Nereden bile bilirdim her mevsim hazan yeli olup eseceksin yüreğime,
Hüzün olup çökeceksin bir damla suda mutluluk arayan gözlerime,


Gönlümün beyaz sayfalarına kara bir leke olup kirleteceksin,
Arar iken sevinci neşeyi boğulu vereceğim sen dertler deryasında,
Gecenin bir vakti ilkilip uyanacağım seninle ölüm kazınacak zihnime,


Sanma bir daha şarkılar şiirler eşliğinde azabım özleminle ölüp dirileceğimi,
Yaz masalına ben bir ömür değil iki ömür sende kalmayı arzulamıştım,
Oysa’ki sen fırtına olup estin kasırga olup gürledin ellerinle katlettin beni...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 26 / 08 / 2022 . 04:30