62
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2516
Okunma
ŞİMDİ SÖYLE BE USTA…
======================
Tüm hayaller mıhlanmış, bu nefsine uyunca,
Kum saati dönüyor, bir kelime duyunca.
Yalnızlığın adresi, şimdi boylu boyunca,
Anlatayım bak dinle, dinle bunu sen susta,
Yokluğundan yanarken, o su sıkmış be Usta!
Irmakları lav ateş, kavuruyor sahili,
Çığ yamaca inerken, üç numara dâhili
Hasretin girdabında, düşüncenin cahili,
Neyin varsa dök yere, dök hepsini sen kusta,
Bir gamzeye kış düşmüş, hiç olur mu be Usta!
Melodiler efsunlu, sızlamış bu gün hece,
Bakışlarda burukluk, pusuya yatmış gece.
Mehtap almış koynuna, karanlıkta bir ece,
Ummana doğru akar, sessiz dinle sen pusta,
Ağlayan yalnızlıklar, artık taşmış be Usta!
Kemirirdi durmadan, o kristal bakışlar,
Ufalanan zamandı, anidendi kalkışlar.
Direnciydi zorluğun, son göz nuru nakışlar,
Sağlam olsada beden, ruhen şimdi çok hasta,
Rutubetli ortamın, suyu çıkmış be Usta!
Dudak kıvrımlarında, fırtınalar çıkarmış,
Düşünceler dumanlı, ortalığı yıkarmış.
Kara vurgun gözlerle, aniden de bıkarmış,
Vuslatın yollarında, yediği bir tek pasta,
Bulamamış hiç ekmek, nasıl iştir be Usta!
Kilitlenmiş mutluluk, anılar gölgesinde,
Kara bulut toplanmış, saadet bölgesinde.
Bu yorgun öpücükler, hane-i bilgesinde,
Göz bebeği çok yüklü, sıcak çorba bir tasta,
Teraziye koydular, hafif çekti be Usta!
Hoşçakal yağmurları, tek burada yağarken,
Şu tozlanmış anılar, geçmişini sağarken.
Buruk bir seyirdir ki, artık son kez ağarken,
Feryatlar yükseliyor, anladım ki o yasta,
Görecektir her insan, yok oluşu be Usta!
Hakan KURTARAN
30.08.2008-Aydın
Cevap Yaz