Zihnimdeki bulutsu vadide dönüp duran şiir
Kaosa yürürken hece hece
Her dizede girift bir bilmece

Hani bir gün diyordum ya
O bir gün gelecek elbette
Gündüzün sıcağı çökerken geceye
Sızar bilmezden geldiklerim
Dize dize beyaz örtüye

Sana düşüyorum neden sonra
Bulutların üzerinden
Atlas bir yastık gibi sevginin kucağına
Beyhude korkuların
Ferahlatan serinliğinde

Huzur içmeyi
Ne çok özlemişim, gözlerinden
Ne çok özlemişim, kokunu
Sesindeki o ruhuma sinen güfteyi

Seni düşününce
İyileşiyor ruhum ve bedenim
Flu damla damla lekeler kalıyor
Suyla yazılmış bir şiirden
Bulutsu, ipeksi tertemiz

Seni düşünüyorum
Saçlarında fesleğen kokusu
Sakın kızma rüzgara
Kızıla çalan gök yüzünün altında
Kırlangıçlar göç hazırlığında
Hangi dal tutabilir şimdi bizi hangi yuva
Ne kaldı şunun şurasında
Sonsuz bir aşkın doğumuna

Zihnimdeki bulutsu vadide dönüp duran şiir
Dolup dolup boşalıyor gözlerimden
Hece hece kimsesiz dizelere

Daha eylül’e beş var



Abdurrahman Güleç