Bir hayal eyledim herkes uyurken
Belki de kalkmıştır Gırdolu Dayı.
Güneş yenice Hisar’a vururken
Sorkun’a varmıştır Gırdolu Dayı.

Ne diye hayal eylerim, ne diye,
Küllük alanından dolan Aney’e
Ekmeği kaptırıp gırca keçiye,
O gün aç durmuştur Gırdolu Dayı.

Hiç unutur mu hiç, dünü bugünü
Ayı beleni’nin toru pürünü,
Kekik kokan ala keçi sütünü,
Sağıp da içmiştir Gırdolu Dayı.

Güneş Çillengiç’ten veda edince,
Soğuk rüzgâr eser inceden ince,
Akşam namazında eve girince
Yorulup yatmıştır Gırdolu Dayı.

Gırdolu Mustafa İzvit çobanı,
Almadı eline kara sabanı
Pabucu eskidi dağda tabanı,
Gelip de geçmiştir Gırdolu Dayı.

Özbekoğlu okur her daim rahmet,
Gırdolu Mustafa çekti hep zahmet,
İşini yapardı görürdü hürmet,
Göçüp de gitmiştir Gırdolu Dayı.

Durmuş Ali ÖZBEK

Fotoğraf: Raziye Akyol KIRAN