20
Yorum
39
Beğeni
0,0
Puan
686
Okunma

Ön söz;
//Sevgilinin kalbinden, inemedim derine
Ne yaptıysam olmadı, eremedim ser’ine
Vurdum duymazlığınla, sen gerine gerine
Koyamadın bir türlü, beni kendi yerine
Gelgitler misali yâr, metcezir ettin beni
Öyle çok yoruldum ki, sineye çektim seni//
Hiç mi özlemedin yâr, hiç mi aklına düşmem?
Düşlerinde de olsun, biraz olsun ilişmem?
Nedir bu vecd-e dönük, hislerinle çelişmem?
Yoruyor günden güne, zorlaşıyor alışmam.
Gurur mudur kalbini, beyninle yarıştıran?
Hadi söyle kimdir o, aklını karıştıran?
Desene ah yanıldım, yine kandırıldım ben
Bu kaçıncı aldatış, hiç mi uslanmazsın sen?
Bir de çok seviyorum, dersin; mütemadiyen
O zaman nedendir bu, hiç sebepsiz hezeyan?
Her seferinde bana, tövbe etsen de, yemin
Yine de uslanmıyor, durulmuyorsun lâkin
Sadâkat değil midir, sevgiyi oluşturan
Sevda ile çağlayıp, âşk ile buluşturan
Dalga dalga yayarak, kalbine iliştiren
Çaktırmadan sinsice, kendine alıştıran
Şimdi neden böylesin, kimedir bu tafralar
Muamma dolu serde, çözülmüyor şifreler
Bilirim hiçbir isyan, bastırılmaz acıyla
Kalbindeki sultanın, yeri dolmaz tacıyla
Baş koyduğumuz bu âşk, çekilmez yabancıyla
Yokluğu kıvrandırır, dayanılmaz sancıyla
O halde söyler misin, bu inadın nedendir?
Unutma ki söktüğün, yüreğindeki bendir.
Dip Not;
//Bazen bir çığlık atar, çağlayanlarım taşar
Bazen tebessüm yetmez, kahkahalarım coşar
Bazen bir yere sığmaz, sevdam bendini aşar
Kutsamadığın bu âşk, sanki ölüme koşar
İşte benim sevdam bu, başka bir tarifi yok
Senin bendeki sevgin, anla ki o kadar çok//
Kardelen