EYVAH Kİ EYVAH !

Yürümüyor böyle yarım yamalak yalnız bu Emmi,
Uğraşlarım boşuna, su alıyor, yıpranmış bu gemi,
Yenilemeye, düzenlemeye geçkin bu yaşım engel mi?
Eyvah ki eyvah!
Bitmiş bende yaşam hevesi.

Vurdular beni ciğersizler, o yıllar ben çaresizdim,
Kapımda asker, sokakta asker, ortam sıkıyönetim,
Hareket bende çok, yasaklar çok, evdekilerde denetim,
Eyvah ki eyvah!
Almışlar, kalmamış bende yaşam hevesi.

İşbirliğine gitti çıkarlar, fitneler, gammaz ile fücurlar,
“İhanet bilmecesinde” birbirini gözler oldu komşular,
“Bilgi kirliliğine” hizmet verdi evdeki telefonlar ,
Eyvah ki eyvah!
Satıldı hep bendeki yaşam hevesi.

Attılar beni kör karanlık, nemli, küflü zindana,
İşkencede “Anarşist, Komünistsin!” dediler bana,
“Çokta direnme” dediler “Bak aynısını yaparız anana.”
Eyvah ki eyvah!
Korkutarak aldılar benden yaşam hevesi.

Teyyar DUMLU