0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
340
Okunma
Dostlar,
Yorgunluğuma verin kanaatsızlığımı.
Ağır aksak yürürken,
Karanlıklarla da aram yokken,
Ne, nihayeti olmayan şu afra tafralar,
İnandım,
Güçsüzlüğüm bilgisizlikten.
Ve ne zaman
Terk etti beni yalnızlıklar
Başım belaya girdi kalabalıklarda,
Geç olsa da farkına varışlarım,
Kurtaramadım kendimi kalabalıklarda.
Bozmasa da görünüşümü,
Körüklüyor yüreğimin yangınlarını,
Kendimi,
Top oynayan bir çocuğun saflığında kaybediyorum.
Karıncalanırken sinir hatlarım her dakikasında,
Ben yine yalnızlıklarımı arıyorum…
………………………..
5.0
100% (2)
