2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
357
Okunma
Kapanmayan bir yara gibi kanar dururum
Acısı geçse de izi daim kalan bir yarayım
Kabuk tutmasına izin vermeksizin kanattım
Ben bu yaraları kendi ellerimle kazıdım
Yara izlerime baktım hayranlıkla
Adeta sanatkârın eserine baktığı gibi bir gururla
Kendimi avuttum yarama pamuk basmakla
Şimdi sızısı kaldı geriye sonsuz bir pişmanlıkla
Ben yaralarımı kendi ellerimle yaptım
Acısını kabullenmeyi de tek başıma öğrendim
Yaralarımı sarmayı da
Ben şimdi ayağa kalkmış bir harabeyim
Soğuk karlar içinde doğmuş bir kardelenim
Şimdi ben çölde yağan yağmur kadar zorum
Güçlüklerle baş etmiş bir savaşçıyım
Kendi hayatını kurtaramayan bir kahramanım
5.0
100% (6)
Cevap Yaz