Günlerdir kimsesiz bir yetimdir sol yanım
Başımın okşanmasından başka yok beklentim
Taşlaşmış kalplerden sevgi istemekti hatam
Hayal ettiğim dünya bu değildi !

Şimdilerde yorgunum ben
Konuştuğum kelimeler yorgun, duyanım yok
Yürüdüğüm yollar yorgun, görenim yok
Gözlerim yorgun, bakıp da anlayanım yok
Hayal ettiğim dünya bu değildi !

Kalabalıklar içinde yalnız bir serçeyim
Tek bir damla gözyaşına öleceğim
Hayal ettiğim dünya bu değildi !

Yalnız kalmanın dayanılmaz sancısı ruhumda
Ölümün gözyaşları bu acı, istemsiz dökülen
Sancıyan ruhumun sessiz çığlıkları arasında
Susarak izliyorum tavanı , hayatımın özetini izler gibi
Hayal ettiğim dünya bu değildi !

Ölüm ve yalnızlık arasındaki kısa bir ipte cambazım
Yalnızlıktan ölüme doğru yürüyorum
Hayallerime inat yaşatıyor hayat bana gerçekleri
Dilimde son bir kelamım , mırıldanıyorum ;
Hayal ettiğim dünya bu değildi !