Gönlümüze
Bir nebzede olsa katkıyken heves
İyi kötü ne ise ona göre yer tutar
İçimizde odun yoktur
Tutku ve sevgi ateşten bir gömlek taşır
Tıpkı bir magma gibi
Gün gelir yırtılışta içimizden dışımıza
Tamda kalbimizden yakarak patlar

Ona yaklaşmak bir derttir ayrılmaksa ölüm demek
Ne güç yeter ne ömür verdikçe isteyip durur emek

Başı sonu olmayan bir yol iken istek
Köz üstü yürütüyor gönlü
Dolap beygiri gibidir aşk
Akıl gerekmez kör gözle döner
Döndükçe de yanar
İçi de soğutmaz ki tutku ve sevgi
Bir kaşık suda özlem içinde boğar

İki ucu keskin bir bıçak
Barındırmaz her yeri de kaçak
Sahipsiz bir ahu gibidir aşk
Korkarsın ha kaçtı ha kaçacak

Patikalar gibi izbe ve dar
Tutku çıkılmaz kaygan bir yokuştur
Közü harlı bir odken sevgiler
Vuslata uzanan yolculuk gıdım gıdımdır
Özlemlerimizse sabrımızı her fırsatta zorlar

İçimize yığılmışken umutsuzluk
Umutlarımız hep patinaj yapıp da durur
Geceler sitem gecelerimiz hüzün karanlığı içinde
El yordamı ile taşınır beklentiler
Feryat ve figanlar göklere yükseldikçe
Kapını çalar ağyarlar
Hicranlar sarar içimizi birer sarmaşık gibi
Düşlerimizin çaresizliği çokta umutsuzdur
Gökten düşer gibi
İnatlaşmalara

Bir türlü huzura varamazken gönüller
Fırsat doğmuş olur hizipçilere
Gülleri taşır da dururlar
Kıskançlıklar
Çılgın bir sel gibi süpürür umutları
Kötülerin sevinme vaktidir illaki
Sevgi sürgünü gönüllere belki bir gün
Gün doğmaya doğar da
Geceler önceden yaparlar yapacaklarını
Bu aşka prangalı yüreklere...



AZAP...(Kadri Atmaca) 07.08.2022