Sakın korkma zarar yok, kaygı, tasa yok bunda
Asaletin koynundan çıkıldı, bu zorlu yola
Terimiz koksa da emektendir, sileriz
Eyvallah yok çilelere, ölümüne gideriz.

Lalelerle süslensin yolun, üzülme hep gül
Senin gülüşünden feyz alır, öter garip bülbül
Çöller yeşerir döner vahaya, hey hat
En saf haliyle yaşanır sevgiler, asude hayat.

Pastelin tonları mat, güneşin ışığı cansızdır
Sevgiyle uzanan eller bilene bahttır
Yeter ki öteleme dilinle, öldürür bu beni
Daha yeni bulmuşken, kaybedemem seni.

Geçseydi hükmüm zamana onu durdururdum
Sevgi denen hazinenin mührü olurdum
Ne makamlar verir anlam, ne de çok para
Huzurla yenilmelidir en küçük lokma
Mekana anlam katansın hem de yıllarca
Susuzluğum ve açlığım sevginden yana.

Faniliğin ortasında garip, hem de mahzunum
Zihnimin odağında, yürekte ve kandasın
Açıldı gözümde perde, hep o yaştasın
Yazı da geçse ömrümün, senle mutluyum.


Ellerin kalsın hep bende, bak gözlerime
En naif dizeler dökülsün dilden, ta yüreğine
Yüzünde kalsın gülüşün, tebessümün de
Zorluklar yıkılır gider birlikte senle.

Yıllarca aradım sordum, en güzel nedir
Huzur ve esenliği bize veren şey nedir
Tünelin sonunda gördüğüm hakikat şu ki
Yaşama değer katan şey, sevgi denendir.
Oğuzhan KÜLTE