Ben miyim aynadaki gülmüyor yüz
Ruhumda bir sıkıntı,her mevsimim güz
Yitirilen baharın sorsam yolunu
Kıştan sonra belki gelir dediler.

Dost,arkadaş dediklerim yalanmış
Ömür bir şu gibi deli akarmış
Söyleyin saçlarım neden ağarmış
Yarın ola her şey geçer dediler.

Zirvesini zorluyorduk hayat güzeldi
Duygular coşkulu sevinç verirdi
Para,mal değersiz, sevgiler birdi
Geçti ahde vefa, yalanmış dediler.

Aynı şarkılardı onlar, notasına dek
Dört dörtlük verirdi huzur, pekiştirerek
Şimdi nesi eksik o şarkıların
Devran döndü, ruhu eksik dediler.

Gece korkmaz,gündüz gibi yaşardık
Sırtımızda vardı dünya dolusu yük
Sanki bunlar hayal, albümlere küstük
Bir zaman yaşandı,bitti dediler.

Anlıyorum sanki bu rüzgar nedir
Savurmuş bizleri hayat, o ki gurbettir
İçimizde yaşatılan anılar var ya
Onlara sarılmak teselli, belki çaredir.

Giderek yalnızlık var köhnemiş ruhta
İnsanların içinde garibiz,guraba
Kimse sormaz ahvalini,kendi derdinde
Gurbet uzakta değil ki, hep içimizde.

Oğuzhan Külte