Sen kraliçesisin yağmurlu bir ülkenin
Güçsüz genç ama pek güzel
solmuş gülleriyle yatak odasının
Senin şu yıldızların
ya da bir etek dolusu lavantan olmasa
her gün mutfaktan salona geçtiğin
akşamı kucaklayan beyazlığınla ve kokunla
binlerce defa gülümseyiş ve güzelliğinle
perdeler... çok şeyler bilirler rengin üstüne
sen herkese görünmezsin ya
balkondan taşar ara ara hafif hafif sesin
oracıkta görsem, tutsam seni ya da
bin bir tutkuyla bayılırdım sana
bu benim canım, o da senin ruhun
bir flütten çıkmış gibi o ince o nazik beden
ama canım bu dediğim böyle dursun
sen ilk yazların güneşi, azıcık sarı, çokça beyaz
usanmışım seni hayal ederken utanmaktan
sonsuz kar olan parıltına ulaşamamaktan
işte şuralarda bir ölüm, öte de bir hasret
içimde bir deniz, pırıl pırıl kumsalları
şu gökler ki ruhumuzun çatısı
nasıl da dev bir bulutsun
bu ışığın ise güzelliğin nerede


...