Bir şiir buğulanıyor,
Radyomun hoparlöründen.
Bir sevda dolanıyor başımda.
Akşamın kör karanlığı sevgilim,
Yıldızlar diyorsun,
Onlarda sönük ve çok uzaklarda.

Öyle güzel düşlerim var ki,
Onlarla avunuyorum.
Nasıl da telaşlı bir görsen,
İçimdeki seni,
İçimdeki seni tutamıyorum.
Oysa, ne güzel akşamlarımız vardı seninle.
Yıldızlar göz kırpmıyormuş,
Kimin umurunda .
Gözlerim kapalı,
Seni seyrediyorum.
Seni yaşıyorum damarlarımda.

Bir şiir yükseliyor yüreğimde,
Dize dize suskunluğuma şahit,
Sen yine eskisi gibi,
Gülüşlerin gözlerinde saklanıyor..

İçim içime daralıyor.
Boğazımı sıkıyor, birisi sanki.
Şehirlere sığamıyorum bugün.
İnsanlar yabancı..
Yokluğunda uzaklaşıyor her güzel şey.

Sen varsın diye her şey güzelmiş.
Sokaklar aydınlıktı, pırıl pırıl.
Dolunay doğardı gecelerime.
Yıldızlar kayardı gökyüzünde.
Şimdi bir boşluğun içindeyim sevgilim.
Ne yıldız çiçekleri sarı,
Ne arılar çiçekleri seviyor.
Geceler hep karanlık,
Gökyüzü yıldızsız uyanıyor sabaha.
Sabahlar buz kesmiş, güneş ısıtmaz içimi.
Üşümüşlüğüm gurbet akşamlarına benim.

Özlemekse sevgilim,
Bunun adı;
Seni özlüyorum.
Hayat bana gurbet olmuş yokluğunda.
Sürükleniyorum ırmak boylarında bir taş misali,
Issız viran köşeler de ıslanıyor gözlerim.



Gurbet olmuş sılamı,
Gelişinle bitecek gurbet.
Seninle güneş ısıtacak sabahları.
Ne gam,
Ne tasa var gönlüm de,
Uyanacağız birlikte baharlara.
Sen papatya olacaksın,
Ben ise gelincik, kan kırmızı.
Dudaklarımız rengine boyanacak,
Koyun koyuna uyanacağız tanyeri ağardığında.
Hasreti bitireceğiz,
Ela gözlüm.
Özlem bitecek gelişinle.
Özlem bitecek seninle.
*
————Haydar ATA—