Hem anneyim hem evlat
Hem öğrenci hem öğretmen
Hem doluyum hem boş
Başa aldığım hikâyem
Bazense elim boş döndüğüm
Gecenin ıssızlığında uyuyup kalmışsam
Yazmadığım ne ise girer düşüme
Düş gördüğümü sanırım ben kalemi elime aldığımda
Kalender sözcüklerim ve mihrabım
Yaşar benimle
Yaşattığım duygular bir okyanus
Yasadığım yıllar yanlışsız olsaydı keşke
Hatalarımdan ders almadığım gibi
Aşka düştüm ben ansızın bayım
Aş erdiğim bir şiir bir hikâyeydi oysa
Yarıladığım ömür ne ki
Yeşeren umudun yanında?


Duygu dolu yüreğinizden bendini aşarcasına süzülüp gelen harika duygularla yazılmış muhteşem güzellikteki yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler efendim.
Bu anlamlı eser GÜNÜMÜN ŞİİRİ'DİR.
Gönlünüze ve kaleminize sağlık diliyorum.
Her şey gönlünüzce olsun ve yolunda gitsin inşallah.
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler dileğiyle.

yine elit dizeler okumanın ayrıcalığını yaşamaktayım
çok güel zengin kültür mahsulü olan imgeler
' düş mahsülü düşbaz rüzgar şiirde saklıym
şiir yüklü mzacımAş erdiğim bir şiir bir hikâyeydi oysa
Yarıladığım ömür ne ki Yeşeren umudun yanında?
nereden bulursun bu gün görmedik şiirde dile gelmedikleri
Dizelerime yorum yapmıyorsunuz beğenmiyor olmalısınız
Ne yapayım 'al satarım ustam ölmüş bal diye koruk satarım'

Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından.

1947

2

Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
yani, beyaz masadan,
bir daha kalkmamak ihtimali de var.
Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına,
hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz
en son ajans haberlerini.

Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
diyelim ki, cephedeyiz.
Daha orda ilk hücumda, daha o gün
yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.

Diyelim ki hapisteyiz,
yaşımız da elliye yakın,
daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
Yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
yani, duvarın ardındaki dışarıyla.

Yani, nasıl ve nerede olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...

1948

3

Bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
yani bu koskocaman dünyamız.

Bu dünya soğuyacak günün birinde,
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.

Şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
Böylesine sevilecek bu dünya
'Yaşadım' diyebilmen için...

1948
Nazım Hikmet

Çok saygımla Şairim.