yüreğimde sızıdır
güneşlere açılan yüzün
vurgunum ellerinin değdiği
rüzgarlara bile
kopardın gözlerimden
umut ışıklarını
dön sevgilim dön
içerim yangın yeri
içerimde kanayan dağlar gibidir
hüznünün eseri

bu yollar bu gök bu mavi
kelepçeler ellerimde
dilekler tuttum
yanan kibrit çöplerinde
dön sevgilim
dön fırtınalar kopar beynimde
kapatmış hüznün boranı
tüm yolları
taşmış nehirler gibi acılar
sel basmış yüzümde

bu toprak bu ağaç
bu körpe dallar gibi
kırılan yürek
tomurcuklanır mı sende
yüreğimin sızısı
göğsünde nefesimin sesidir
böyle gidilmez elbet
böyle yekpare acıdan
kanaya kanaya dişlerim arasından
gidilmez sevgilim
henüz ölmedik sevgilim

kırlangıçlar uçurdum
rum ellerinden
ayva ağaçlarına ismini kazıdım
ıssız ve karanlıktı zaman
alnından kopan ışığındım hani
hani ellerinin suyu
gözlerinin nuruydum
bir avuç kederdim sözlerinde
kıyamazdın hani
göğsünde nefesim
dön sevgilim dön
henüz ölmedik daha


anne