5
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
693
Okunma
sormuyorum kendime
nereye diye!
benim için yaşamın bir anlamı
var mıydı,
bilmiyorum...
yaşamın anlamı onun için var mıydı,
onu da bilmiyorum...
tıpkı onun gibi
kalbimi hafife almak istiyorum.
sözlerimi,
duygularımı,
düşüncelerimi,
sevgimi,
özlemimi.....
ama, onu bile beceremiyorum.
o gitti!
o gittiğinden beri
böyle belirsizlik içindeyim.
sürgün edilmiş yolculuklarda
kendimce, yaralarımı sarıyorum.
biliyorum,
susmak gizlemek gerekirdi...
şimdi
pul pul dökülen yaralarımı
belki acısı diner diye,
bir mendile koyup öpüyorum.
göğsümün içinde alıp başını giden
nazlı ve çaresiz
hasretler büyütüyorum...
ve
kalmanın gitmekten zor olduğu
anları yeniden... yeniden...
yeniden yaşıyorum...
(kor)
5.0
100% (7)
Cevap Yaz