Bu şehrin çocukları hepsi fiyakalı
Ellerinden eksik olmaz tesbih,
Giydiği gömlekleri yakalı,
Kimisinin yüreği yaralı
Kimisinin kolları façalı
Altındağın mahalleli çocukları

Eskiden sobalıydı evleri
Talaşla ısınırdı kış geceleri
Sitelerde mobilya, polyester
Koltuk döşemeydi işleri
Emeği, alın terini iyi bilirdi
Altındağın mahalleli çocukları

Doğantepenin yolları yokuştur
Son durakta,
Eskiyol ile yeni yol kavuşur
Yıldıztepe, solfasol, baraj
Bir ayrı güzel, ne de hoştur
Dostluğuda puştluğu da iyi bilir
Altındağın mahalleli çocukları

Uçurtmaya derler çitalı
Asfaltta tornete binerler sıralı
Misket oynarlar, çokta iddialı
Yütülselerde küsüp, dert etmez
Altındağın mahalleli çocukları

Ahh..! eskide kalsada bunlar,
Yerine yapılsada betondan olma hanlar,
Hüseyingazide delimehmetin bağına dalar
Ayva, badem ne varsa aşırmak kadar
Çarşamba pazarında ;
bir tur bisiklete harçlığı baymak kadar
Heyecana kanar,
Adam satıp, rajon bozmaz
Kimseleri, yarı yolda bırakmaz
Altındağın mahalleli çocukları

Hepsi birer memleket aşığı
Al bayrağa doğuştan sevdalı
Vatanına, milletine candan bağlı
Gönlü hazan vurgunu, yaralı
Yüzü güneşten kavruk karalı
Altındağın mahalleli çocukları