Gönül sazım koptu telden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.
Doğduğum yurt gitti elden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Geçti ömrüm gurbet elde,
Her bir derdim ayrı telde,
Yaktı beni sönmüş külde,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Çaresizim gönül sayrı,
Ayrılığın yoktur hayrı,
Tak etti bu cana gayrı,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Hem anamdan, hem babamdan,
Can gardaşım, gül abamdan,
Kopardı ilden obamdan,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Vefalı bir dost ararsın,
Bulamazsın çok yanarsın,
Cadde sokak hep sorarsın,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Tutan olmaz ellerinden,
Tiksinirsin sözlerinden,
Dayak yersin dillerinden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Canlı canlı mezarmışsın
Çukurumu kazarmışsın
Fermanımı yazarmışsın
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Bir kez olsun gel desene,
Sarıl bana gül desene,
İstemezsen öl desene,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Özbekoğlu kaçar senden ,
Aklı almaz naçar senden,
Bir ruh gibi uçar senden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

10.07.2022
Durmuş Ali ÖZBEK

Teşekkür: Ozan Resuli’nin ince dokunuşları için teşekkür ederim.

Sözlük:
(1)Sayrı: esenliği yerinde olmayan, sağlık durumu bozuk olan
Naçar: çaresi, çözümü olmayan, çaresiz olan.