Bu şehir karanlığa teslim olunca
Canım acıyor,yarım kalıyorum.
Kalemim kırılıyor seni çizerken
Baktığımda resmine yabancılaşıyorum
Şimdi elim boşlukta
Dışarıda yağmur yağmış kime ne
Oysa ki yağmuru ne çok severdik
Sırılsıklam olur,koşardık elele
Sen katili oldun kalbimin
Katiller bile iz bırakır giderken
Ne acıdır ki senden hiç iz yok
Her gece seni içime çekmekten yoruldum
Korkularım var
Çık gel artık..!
Kışı karşılayan yüzüme gül
Gelmeyeceksen
Artık sahiplenmekten vazgeçeyim seni
Yağmurda sensiz koşmayı kabulleneyim
Gecenin bu üryan saatinde
Anıları yargılıyorum şimdi
Özleminden düşen gözyaşlarımı
Birer birer asıyorum ihanetin kör ipiyle
Hiç kimse anlayamaz gönlüne düşen derdi…!!
Haykıramıyorum sana olan duygularımı
En derin noktalarımda yoksun
Seviyorum demek bu kadar zor geliyor
Fısıldamak istesem de gecenin karanlığına
Korkuyla çarpıyor kalbim
Boğazım düğümleniyor,söyleyemiyorum
Boynumu bükmemeliydin,gidişinle
Bir hoşçakalı çok görmemeliydin aşkıma
Soruyorum sana…?
Bu yüzden mi değersizdim,
Vurdun gittin kalbimi