10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1092
Okunma

İlkyazım dedim sana, alnımda soldu yazım
Sesimi duymaz mısın? Tükendi bak avazım
Son cemremi düşürdüm, düşümde kaldı yazım
Öyle üşüyorum ki, öyle kışım, ayazım.
Bir ışık arıyorum, sana doğru koşacak
Hırçın maviliğinin bitmez esaretinde
Fenersiz fersiz gözüm,senle doldu taşacak
Aslını göremeden kayboldum suretinde.
Nefesinle yol alıp,koyunda durulacak
Umudun yelkenlisi olsam her tan vaktinde
“Beni görmeyi bilen mutlaka vurulacak”
Yazıyormuş öğrendim,sinendeki akdinde.
İki yüzünden kalan gözlerimdeki bu al
Bir yüzün kelebekse, diğeri kara bir dul
Ömrüm dedim yetmedi, çekinme onu da al
“Ne seninle oluyor, ne de sensiz” İstanbul…
Özlem Pala