Zan
Ne oldu yüreğim söyle ne oldu?
Sen eli kendine yar mı zannettin Körpe dallarını böyle kim yoldu ? Sevda denen kor’u kar mı zannettin Kapat dedim sana yak bu defteri Gelmeden başına daha beteri Daha kurumadan alnının teri Sen sevdayı öyle par mı zannettin Ne unutmak kolay Ne vuslat münkün Dü şeş’in hep yek, çar mı zannettin Kaldır Taşı hadi özlemdir yükün Bu kumarda suçlu zar mı zannettin Severek katlandın ne gelse baş’a Gösterdiğin sabır yakışır taş’a Değdi mi bunca gam bunca teleaş’a Yar’da ki gururu âr mı zannettin Hem kendini yordun.. hem beni boşa Yarin de umudu var mı zannettin bahar diye diye aldandın kışa Yediğin ayvayı nar mı zannettin İncine incine yorulmadın mı Yeterince yandın, kavrulmadın mı Daha önce yine vurulmadın mı Mevla varken kulu yar mı zannettin Sen kullar da hayır var mı zannettin Par : gül bahçesi Yek: bir Dü: iki Şeş :altı Çar : dört Ar : utanma duygusu |