Dalında salınan bir gelincik çığlıklar içinde tenine değen rüzgara serzenişte..
Yanında bir çalı, sürekli onu taciz etmekte arsızca..

Oysa ne çok isterdi korunaklı bir limanda huzura sere serpe uzanmayı..
Kim anlayacak tı ki ruhundaki yaralarıyla,
yararları arasındaki çelişkiyi çözmeye çalıştığını..

Kim bilir kim sökecekti, tutunmaya çalıştığı toprağından
Düşler biriktirdi, rüzgarın yaprağını yırttığı dallarına
Gecenin gözlerini diktiği, huysuz bir kediciğin tırnakları arasında
celladını bekleyen bir mahkum gibiydi aslında,
çaresizliğin dibine vuruyordu, bulutların
döktüğü her damla gözyaşıyla boğulan,
kursağında bir yudum huzur bulamamışken,
bir de yaşama tutunma çabası da cabası.

Yanyana yürüyebilmek bir adım ötesi cehennemken bile,
Anlardan buketler biriktirmek, saatlerin tik takları bile yalanken.
Yalın bir yalnızlık, akladığı yüreğindeki cesetlerden kurtulup,
deva bulamadığı umudunu beleme telaşı
Tene pelesenk olan, dilde saklı cümlelerini
kendine bile söylemekten çekinen.


Çekindikçe çekilen nefeste kaybolan bir benlikle,
hayata isyan narası..

Gül gibi kokusu olmayacak belki, ama her
yürek ayrı bir kokuya sahipti..
Sadece farkında olanların bildiği,
dokunmadan da yanmanın,
dokunduğunda da kırılmanın.

Kırıldığında kendi özüne dönüp, onarmanın,
onarırken de ne denli bitişe vardığının da farkında aslında..
Her bitiş yeni bir başlangıç olacaktı.
Renklerinden gökkuşağı faydalandığında bile çoğalıp
uçsuz bucaksız diyarlara ermenin hazzına varacaktı..
Bıraktı ruhunu özgürlüğün ellerine..

Ömre teslim olamayan gelincik, artık ne bir gelindi,
ne de cik..

Hiçliğin yakıp kül ettiği andan geçiyor artık..
Gitmenin verdiği his kayıplarının kapısından geçti ve
son perde kapandı ardından.
Beyaz bir gece, kapkara bir güneşe doğru yolculuk vakti..
Açıp kollarını iki yanına, yürekte sadece sevda
götürebildiği noktaya doğru..
Ele avuca sığmayan, girdiği kaba şekillenmeyen
bir ömür bırakıp ardında..
Gitti.. ve gittiği gün de dünya ve hayat da bitti.. DDD
Derya Dender 29 Haziran 2022……12:28 İSTANBUL