MIŞ GİBİ!
Arada dağlara vur kendini,
Kekik topla, taş yuvarla uçurumlara,
Sessizliğin sesini dinle,
Kuş ötmelerini, cırcır böceklerini,
Bülbül nağmelerini...
Ve kendi sesini dinle!
Kendini dinle,
Kendi sessizliğini!
Türkü söyle çığlık at, haykır!
Kendi kendine konuş kendi dilince!
Kendi gönlünce;
Delice!
Kendine zaman ayır şu pişkinlikte!
Kendin çal, kendin söyle; sen dinle!
Uzaklara at kendini; dağlara, dağlara!
Kimseye anlatamadığın halini,
Sat dağlara, taşlara, kuşlara...

Ve dağların masallarını dinle.
Kuzgunların çığlıklarını,
Yılanların çıngıraklarını,
Bozkurtların feryadını!
Ve çekirge şarkıları ezberle.
Davulsuz zurnasız, kornasız,
Güftesiz ve bestesiz!

Anlamıyorum diye de yakınma,
Anlamış gibi yap; "mış gibi"
Dinledikçe anlarsın,
Anladıkça yanarsın!
Yandıkça pişersin, erirsin, erersin!
Erdikçe erensin!
Zirvedesin; kuş gibi,
Yükseldikçe donarsın; kış gibi,
Tek başına kalırsın,
Yalnızlıktan ürkersin,
Enginlere dönersin!
Anladıkça susarsın,
Sustukça yazarsın...
Yazarmış gibi; ben gibi!!!

29.06.2019/NEVŞEHİR