İNSANLAR
İnsanlar tanıdım aklı tavanda,
Bulandırır suyu; döver havanda,
Sanki sorgudayız yüce divanda,
Haddini bilmeyen insanlar gördüm.

Laf olsun babından hâl hatır sorar,
Durmadan konuşur, beyinler yorar,
Anlayıp dinlemez mizansen kurar,
Kendini bilmeyen insanlar gördüm.

Kendini anlatır, hep kendi söyler,
Bilmez ki gariban acep ne eyler,
Kurulmuş koltuğa ağalar beyler,
Tevazu bilmeyen insanlar gördüm.

Çırağı olursun baksan lafına,
Gayreti çekmektir kendi safına,
Hor görür, küçümser; istihfafına,
Hoşgörü bilmeyen insanlar gördüm.

İtikatta bile gösteriş yapar,
Görüntü ihlâslı, eşyaya tapar,
Elini uzatsan kolundan kapar,
Doymayı bilmeyen insanlar gördüm.

İnsanlar gördüm, işkembeden atar,
Yüzüne gülümser, ardından satar,
Bir lafın üstüne beş daha katar,
Utanma bilmeyen insanlar gördüm.

İnsanlar gördüm, kasılır kibirden,
Düşülmez sanır makam-ı kebirden,
Hesabı kendince hakça, cebirden,
Hak hukuk bilmeyen insanlar gördüm.

İnsanlar gördüm, zararı kendine,
Anlatmaz hâlini, acep derdi ne!
Aldırış etmez densizin fendine,
Arsızlık bilmeyen insanlar gördüm.
16 Haziran 2022

İstihfaf: Küçümseme