Sarsın sevgi dört yanımızı
aklın yetmediği ülke olsun adı
geçerken en solgun mevsimlerden
yaratsın sevdamız sıra dağları
açsın sır çiçekleri
süslesin günlerimizi
kahkaha çelenkleri
ruhumuzun sonsuzluğunda
kumrular söylesin bizi.


Suskunluğumuz yürüsün
toprakta tohum gibi
sürgün verip kök salsın
sevsin ellerimiz birbirini
çözülürken güneşin eli
akşamın şafağında şarap rengi
gel birleştirelim yürek açılarımızı
kumrular söylesin bizi


Boşluğa toplandıkça
geciken nedenlerden her biri
Sen bana şiir yaz ben sana
şiir ki kuma tutmaz ceylandır sularda
ver bana gözlerinden güneyi
’’yangın kavmindeniz ne giysek alev’’
yaralı bir çiçekle iliklesem de gömleğimi
yaslı yüreğimin utangaç itirafı
bir mevsimlik rengi
nasıl dörde bölerim
bütün mesafeler samimi
ay kanatmasın artık geceyi
kumrular söylesin bizi..


Ferdaca