benim doğduğum köyde düğünler vardı
düğün demek bayramdı
en iyi sevinci çocuklar yaşardı
biz çocuklar gelini görmek için
kaç düğün yaşardık
yüzünü görmek için bir gelinin
kaç savaş verirdik
gelini taşıyan at gelini üzmezdi
asalet sükûnet vekar vardı
peşinden biz koşardık koşardık
son nefeslerimizi verirdik
dama çıkan damat evinde
başına para şeker atılan gelin
başında kırmızı tülbent at üzerinde
biz o gelini sevdik hep
kırmızı tülbentin sakladığı yüzü
elleri kına tutmuş gelini
kınalı ellerini görmeyi sevdik
biz hep düğünler bekledik
bir atın üzerinde
Allah’ın emaneti gizemli gelini
sevgi saygıyı hak ederdi
dualarla kabul görürdü
damat damda sevincini paylaşır
yere saçılan kuruşlar şekerlerle
gelini unuturduk biz küçükler yine
kırmızı tülbent arkasındaki gelini
göremezdik yüzünü bu düğünde de ...




mustafa kaya
15.06.2022