1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
819
Okunma
aheste yankılanır titreyen sesler
ne de çok bağırır keşkeler güvertede
prangaya vurulanlar çeker dünyayı
bir o yana bu yana yalnızlığın izinde
kara görünmeyecek kara kış üstümüzde
fırtınalar yalnız şimşekler bizden
dal gibi büyüyen umudum göğe erince
yıldırımların yere düşürmesi sizden
kaldırımlar gözüktü sıraya dizilelim
beraber olmak yok her köşeye bir yalnız
dilenciler hazır mı unutmasın allahını
yıldırımın kül edeceği çobansa dağına
saçı başı dağınık hanım kızlar nerede
şu askerin eline silah tutuşturun hemen
az yetişen katilleri önden yollamayın
şairler hala uyuyorsa sakın uyandırmayın
burjuva olanlarada cepten bağış benden
.
.
.
.
.
.
.
bu gemi bir yere demir atamaz
demir attığı yerde insan olamaz.
Cevap Yaz