Denilseydi neler gamdı, üzmüştü canı
Sırta da yüktü zamanla, ruhu karattı
Tam da burada dursun, isterdim zaman
Bir yol bulsaydım açılsın ta gerilere
Bırakmazdım bir karanlık yaşanan güne.

Yok ama öyle bir yol, zaman hep ileri
Ya geçmişe süngeri çekip çıkaracağız dersleri
Güne değecek onlar ve sıyrılarak hatalardan
Ya da onlara takılıp duracağız hayat bir zindan.

Çarkı dönmesin zamanın boşuna
Eritmesin ruhu, aklı ne bugüne, yarına
Arınmalı dünkü hatalardan bu güzeldir
İki günü bir olanlar bizden değildir.

Ne zaman gelir kışı hayatın bilinmez
Baharı, yazı yaşarken kıymeti bilinmeli
Sobaharında toplanır hasatı koskoca ömrün
Anı yaşamak,yaşatmaktır anlamı günün.

El etek çekmeden işlerden, çok çalışmalı
Yıllar sonrası içindir emek, karşılık bulmalı
Vahların faydası yok ki, bunu düşünün
Cevvalce tarzında değil, tebessümünde gücün.

Ekilen ne ise elbet biçilir hasatta
Rüzgardan beklenmez fayda, sonu fırtına
Bir bahçesinde dikmişsen onun laleyi,gülü
Özü bulmuşsun hayatta ve ölümsüzlüğü.
Oğuzhan KÜLTE