Özveri mabedi senin yüreğin,
Yüzünde çiçekler açar sevince.
Bükülmez zorlukta güçlü bileğin,
Baba’sın,yüreğin yufkadan ince.


Almışsın sırtına koca dünyayı,
Gizlersin kederi dışa vurmayı,
Şiar edinmişsin dimdik durmayı,
Baba’sın,yüreğin yufkadan ince.


Çınarsın gölgende dinlenir Evren,
Tanrı’dan mucize,sevgindir bilsen,
Tüm sevdiklerine güvendir gölgen,
Baba’sın,yüreğin yufkadan ince.


Korkular düşse de,seven gözüne,
Dünya’nın yükleri düşse dizine,
Umutlar güç verir,yorgun özüne,
Baba’sın,yüreğin yufkadan ince.


Yürekte taşırsın,senden olanı,
Koşulsuz seversin kalbe dolanı,
Üzgün’ken yüreğe sırdaş olanı,
Baba’sın,yüreğin yufkadan ince.


Evren’in ekseni sensin hanende,
Özveri taşırsın alın terinde,
Bu hep böyle oldu,senden önce de,
Baba’sın,yüreğin yufkadan ince.


Tuğal KÖSEMEN
19.Haziran.2022