Sırf seni yaşatmak için, kendimi öldürdüm.
Sonu, vuslat olmayan yolu yürümeyi, inadına sürdürdüm.
Sır gibi sakladığın sevgisizliği, gözlerinde gördüm.
O gözler ağlamasın diye, kendi mutsuzluğuma kördüm.
Gülüşünle doğan güneşim, hiç batmasın diye,
Benliğimde esarete mahkum edilmiş mutluluğa nankördüm.

Biliyorum, bunca feragate rağmen yaranamadım.
Yanı başımda olanı, hiç tanıyamadım.
Seviyorum derdin yalandı, neyse inandım dayanamadım.
Onca savaş, hep sana ateşkes ama kendimle barışamadım.

Hak sanaydı, haksızlık bana,
Tartı bendeydi lakin ağırlığı verdim sana,
Adalet mülkün temeliydi, varlığın onu da buladı kana.
Vicdanın nasıl el verdide kıydın, canım dediğin cana.

İsraftır sana söylenecek her kelam,
Sahibi Allah ama yok artık sana selam,
Bir başkasına, ister helal ol, istersen haram,
Bugünden itibaren, mazi ile açıldı aram,
Elbet bir şiir ile kabuk bağlar, kanayan yaram.