Sen beyaz papatya ben deli arı
yaşasaydık bir ömür baharı
Yüreğim hep sende kıldı kararı
Şiirlere döktüm söyleyemedim

Herkesle yan yana koymadım seni
Sende gördüm mutluluğun resmini
Kahve rengi gözlerin, sıcak sevgini
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Kalmadı kendimin bana yararı
Yıkıldı o sütun ve sevgi duvarı
Bıraktığın enkazı ve zararı
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Aşk dolu bakmadı gözüm kimseye
Yanmadı bir daha özüm kimseye
Yoktu Ömür boyu sözüm kimseye
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Giyindim en siyah yalnızlıkları
Adım adım gezdim ayrılıkları
dağıldı kalbimde can kırıkları
Şiirlere döktüm söyleyemedim

Hasretini dert değil armağan bildim
Göz yaşımı görme diye hep sildim
Ne sevdim bir daha nede sevildim
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Hece hece her satır yaralı vurguları
Yazarken ellerim de aşk kaygıları
Yıktığın hayali ve duyguları
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Umutlar büyüttüm resmine bakıp
Kadehler kaldırdım ismine yakıp
Ne varsa geride hepsini yıkıp
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Saymadım aradan geçen yılları
Peşinden koştuğum uzun yolları
Kaç kere sıvadım unutmaya kolları
Şiirlere döktüm söyleyemedim


Allah’tan mutluluk diledim sana
Aykırıydı sevdam gönül yasa’na
Yıllar yılı hasret kaldım’ya sana
Şiirlere döktüm söyelyemedim