Bir sarmaşık gibi sardı ruhumu
Kalbime ektiğin sevgi tohumu
Manasız gözümde hayat mefhumu
Canıma okudu bu sevda benim


Ne sor ahvalimi ne yaramı deş
Ne zemheri böyle ne kül ne ateş
Kah serseri düşman kah kan kardeş
Canıma okudu bu sevda benim


Boy verdi bir zakkum çiçeği gibi
Tutuştu gönlümün tepesi dibi
Yaktı sabri denen şu garibi
Canıma okudu bu sevda benim


Bir serseri rüzgar oldu başımda
Ne acımda doydu ne göz yaşımda
İhtiyara döndüm bu genç yaşımda
Canıma okudu bu sevda benim


Dağlar mı delmedim ferhat misali
Mecnunu kahr etti gönlümün hali
Bir Firak uğruna yaktı visali
Canıma okudu bu sevda benim


Avcunda kekliktim yaralar aldım
Bilmem ki çok mu saf çok mu aptaldım
Kapalı kapılar ardında kaldım
Canıma okudu bu sevda benim


Şiir’ gazele vurdum kendimi
Ödüm kopar oldu sevda dendimi
Yıkamazlar sandım oysa bendimi
Canıma okudu bu sevda benim