(1)


Yükseliyor önümde sopsoğuk basamaklar
Giderim heybetine direnerek giderim
Merdivenler içinde kehkeşanları saklar
Bu aman vermez yokuş benim kaderim derim

Sen yolunu kaybetmiş bir garip divanesin
Yetişir dertlerine esir etme başını
Her adım atışımda bana haykıran sesin
Şu yalancı taşlara dökme diyor yaşını

Bütün yollar kapalı zulmet çökmüş sulara
Dağlardan kıvrım kıvrım akıyor merdivenler
Yenik düştü insanlık ölümlü uykulara
Firak ateşlerini yakıyor merdivenler

Yol gider merdivenden süreyya yıldızına
Bir çağa künde vurmuş bayraklaşan merdiven
Kavuş ebedi aşkın sırma saçlı kızına
Sermest yakamozların rıhtımlarına diren

Lâkin kafdağı kadar sinesinde saklıdır
Kibir denen o kâfir benli adlı o pusu
Heyhat mahşerde bile her manada haklıdır
Ölüme zul taşında bir tadımlık uykusu .



k.a.gazioğlu