Ufkun selam verdiği gökten,
Çiçeklerini aydınlıklara açan tüm baharlara...

Bir yaz yağmurunda söndü karanlıklar
Ve güzellikler işlendi aydınlıklara,
Bir soğuk kardelenin eteklerinde doğan,
Kışın şarkısı gitti kırlangıçlara.

Her sessizliğin içinde bir çığlık vardır
Ve kötülükleri söndüren ışıklar, sonbaharda.
Umudun anlatıldığı hikayelerle, kışlar,
Çiçekler, çocuklar, muhayyileler sırlarında.

Aşırılıktan eriyen duyguların çevireyazdığı hali,
Sert duvarlarda erinmekle yok eden kırlar
Ve düşlerin konuşulduğu meclislerde,
Aydınlıklara gölgeler bırakırlar, yakanlar.

Fırtınalı gecelerde şimale çeviren,
Pınarlarından özgürlüğe soneler akan,
Bakışlar vardır, kuğu gölünde dolaşan, duymadığımız,
Derinlerinden nice sözler kayan.

Ey umut yoksunları
Ve ey gülen gözlerdeki karanlıklar,
Hayal ile söylediğiniz sözlerinizi biriktirin,
Umuda
Ve aydınlıklara.