BEYİT✓
(Mah Yüzüne Seyirim)

Mah yüzüne seyirim / yemeden kesti beni
Göğsüm derin sancılı / bakışın eşti beni...

Takatim düşkün gibi / ömrümde menzil bulur
Zuhur eder son vakit / kaderim kefil olur...

Ziham oldu bu yollar / hicaza mı varıyor
Ne günahlar kıblede / her gün şifa arıyor...

Vuslatımda yükü var / canan denen vakanın
Niyazı hep sükut ta / vakur olan cakanın...

Müşkül olma sen bana / bu zan değil sahidir
Tahir beyan hallerim / sükut bilmez bakidir...

Tenzih demem maşuka / Rabbimedir bu sıfat
Ne gün gelir bilemem / yerle bir eden afat...

Yurt etmedim başka bir / tende sıcak sefayı
Sana doğru koşturdum / şu gönlümde ki tayı

Mesafen olsa fersah / kınamam bir gün seni
Gecemin rüyasında / mest edersin sen beni

İsmail Güler Şair

Sözlük:

Mah: Ay
Menzil: Gidilecek uzaklık
Zuhur: Meydana çıkma
Ziham: Kalabalık
Hicaz: Kabe yolu
Canan: Sevgili
Niyaz: Yalvarma
Vakur: Temkinli
Caka: Kabadayılık, fiyaka
Müşkül: Güçlük,zorluk
Zan: Sanmak
Tahir: Temiz,Pak
Tenzih: Kusur kondurmama
Maşuka: Sevilen kadın
Fersah: Çok uzak mesafe