Güneş batarken,
Koşup gelen çocuk bendim,
Biliyordum biraz sonra,
Eşkıya baskını gibi,
Sokakları karanlık basacak,
Evimizdeki gaz lambaları dahi,
Seni görmeme yetmeyecek,
Gözlerin görünmeyecek.

Ezanlar okunmuş,
Namazlar kılınmış,
Annem sofra kurarken,
Toprak testiyi ben taşıdım,
Besmeleyle başladım,
Yemeğimi önümden yedim,
Çamur sıvalı şu duvarlar var ya,
Seni görmeme hep engel, hep engel,
Geceleri ben seni,
Sadece hayalimde gördüm.

Başka renk lambaları görmedim,
Vitrinlerde hangi ışıklar yanar,
Cemakenleri hangi ışıklar süsler,
Henüz bilmiyordum,
Sarı renkler akardı okuduğum sayfalara,
Okudukça bende bir şeyler değişirdi,
Hayallerim uçardı başka hayallere,
“Aya çıktılar!” dediler o akşam,
Ben balkona koştum hemen,
Ay dedeye baktım baktım,
Aydede bana arkadaş oldu.
Aydede gümüş tepsi,
Süzülüp girdi odama,
Gözlerime bir ağırlık çöktü
Kaldıramaz oldum göz kapaklarımı
Elimdeki kitap istirahate geçti
Annemin öğrettiği duayı okudum
“Yattım Allah
Kaldır beni
Hak nuruna daldır beni
Eğer gafil bulunursam
Din ile iman ile
Gönder beni.”
Yatmadan önce
Korkan çocuk ben değildim
Uyurken uykumda
Büyüyen çocuktum ben

14.05.2022
Durmuş Ali ÖZBEK