içimden geçenleri sana anlatmak için büyük uğraşlar verdim
çok yorgundum çok
nefesimin kalıcı yorgunluğunu çarşı pazar dolaşarak
içimden söküp atarak
sana doğru şiir gibi dize dize akmak istedim

şu asırlık dünyada vay anasını dediğim kelimelerle
kendi kendimi duyumsayarak
sen neymişsin be dünya diyerek
ahlarla vahlarla kalan gönüllerin günahlı kaderini öğrenmek kabus gibiydi

bir espri anlayışıyla söylenen sözler
dudaklarda gizlenen özler
asaletin sesiymiş gibi
beynimin sihirli cümleleriyle
adeta peşi sıra senli düşüncelerle kalakaldım

uykusuzluğun sihirli deminde
kanıma işlemiş türkülerle
aşkımı mırıldanarak cesurca düşünerek
seninle sonsuza dek varım dedim

dikkat et dedim defalarca ikaz ettim
boş insanlar sahte insanların kalfası olurlar
onların yanlarında sürü gibi gezmeyi seçerler
bir türlü de huylarından vazgeçmezler dedim
davranışlarıyla sözleriyle hiç kimseye keyif vermediklerini
her söze aykırı geldiklerini
ve böylesi ruhların gölgesinde
hep çıkarcı varlıkların gezdiğini bilerek kalıcı uzak durmanı diledim

sessizliğin derin limanında
her şeyden uzakta olmak
her cana ilaçtır şifâdır diyerek
kimdik biz neydik biz diye düşünerek
içimde biriken senli sevgi tohumlarını
damarlarımda dolaşan kanıma enjekte ettim
lacivert akşamları çağrıştıran eyyübün sabır cihanından
türkülü gönlümle özverili özlemimle
adeta melek misali bana uçasın diye
çıka geldim karşına elini hiç bırakmamak üzere sarı papatyam

Mehmet ÖKSÜZ