0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
386
Okunma
Bilinmez bir yerde bir avereyim
Sevda tohumunu ektim de gittim
Her yanı dağılmış bir viraneyim
Kalbin söküğünü diktim de gittim
Geceyi, aylara yıllara böldüm
Alev alev yanıp sönmeyen küldüm
Ey can kimsesiz bir yere sürüldüm
Kader deyip boynum büktüm de gittim
Sevda yolunun bir yolcusuyum ben
Çorak topraklara akan suyum ben
Rabbim, dergâgında asudeyim ben
Her bendi her seti yıktım da gittim
Bir umuttur şafak fecre ramak var
Toprağa can verir yağan yağmurlar
Bir gün yıkılır tüm setler duvarlar
Gözümde yaşları döktüm de gittim
Bu can yorgun düşer yorgundu zaten
Bülbüldü, gül için hasretle öten
Bir ömür ki sonu ölümle biten
Azıksız mahşere göçtüm de gittim
Adem KILIÇ "Serhedî"
5.0
100% (3)
