3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
420
Okunma
Bu şiirimi, 1947 Yılında köyüm Sivrialan’da konuşma ve duyma engellisi olarak dünyaya gelip, tahmini 55 yaşında kas erimesi rahatsızlığı yaşayıp, Ankara’nın değişik huzurevlerinde 15 yılı aşkın süre kalan, en son Ankara Seyranbağları Huzurevi’nde Temmuz’ 2021 tarihinde hayata veda eden Metin Demirkaya için kaleme almıştım.
Metin Demirkaya, engelli olmasına rağmen güler yüzü, yardım severliği ve dürüstlüğü ile kalbimde sonsuza kadar yaşayacaktır.
Mekanı gül bahçesi, yıldızlar yoldaşı olsun.
Anısına saygı ile,
Anandan doğalı gülmedi yüzün
Garip geldin, garip gittin ah Metin
Yüreğin yansa da çıkmadı sözün
Garip geldin, garip gittin ah Metin..
Çile sanki senin alın yazındı
Derdi diyememek gönül sızındı
Gözünden okunan senin sözündü
Garip geldin, garip gittin ah Metin..
Tabibine diyemedin derdini
Terk eyledin vatanını, yurdunu
Ele gülen kader sana güldü mü?
Garip geldin, garip gittin ah Metin..
Bir güzelden iz kaldı mı gönlünde
Gülüp eğlenmedin garip ömründe
Bir dertten savruldun başka bir derde
Garip geldin, garip gittin ah Metin..
Üç Temmuz gününde haberin geldi
Feleğin hançeri bağrımı deldi
Ne bir evlat vardı, ne yeri yurdu
Garip geldin, garip gittin ah Metin..
Can Hasan’ım yaralarım sızılar
Yokluğunda gönül seni arzular
Huzura gelse de bütün komşular
Garip geldin, garip gittin ah Metin..
Hasan Erkılıç
Sivrialan köyü,
03 Temmuz’ 2021
5.0
100% (5)
Cevap Yaz