ANNE (3)

Yüreğim söküldü kalbin durunca,
Benimse sürgünüm bitmedi anne.
Gözyaşım döküldü yüzün görünce,
O gün bugün uyku tutmadı anne.

Herkesin bacası yanıp tüterken,
Bülbüller bir dala konup öterken.
Ufuktan her akşam güneş batarken,
Gözümden cemâlin gitmedi anne.

Kabrinin başında divana durdum,
Mezarının taşına üç kere vurdum.
Toprağı okşadım yüzüme sürdüm,
Senle geçen saat yetmedi anne.

Kasaba vilayet dolaştım gezdim,
Rüyamda her gece derya’da yüzdüm.
Defalarca elde tesbihi dizdim,
Geceler bana can katmadı anne.

Kapandı evinin ahşap kapısı,
Sandığında mahzun kaldı tapusu.
Neyleyim virandır gönül yapısı,
Yıllar oldu bacan tütmedi anne.

Ölüm hak her canlı muhakkak tadar,
Başındaydım ruhun çıkana kadar.
Yaşadım tarifsiz yakıcı keder,
Yüreğim tekledi atmadı anne.

İki erkek evlat anası oldun,
Bazı yıllar ekmek aşı zor buldun.
Bizi saran çelik kanat ve koldun,
Kalbim sen gibi aşk tatmadı anne.

Dindari/Osman Dindar/İst.
08/05/2022