Suçluysam cezamı kendim vereyim;
Düşlerim musalla hayaller kefen…
Cefanın şehrinde sefa süreyim;
Sonrası kızılca kıyamet zaten…

Örtülsün üstüme kahır yorganı;
Çevirme kapına gelen kurbanı;
Atılsın boynuma sitem urganı;
Canımız canana emanet zaten…

Yüklenip durduysak yaş tanesine;
Derbeder sokağı dert hanesine;
Maksadım, yanmışlar meyhanesine;
Kırk yılda bir olsun ziyaret zaten…

Yorulmuş yüreğim yine seferde;
Yeniden vurulmak varmış kaderde;
Gündüzün günahı keyfe kederde;
Gecenin yaptığı ihanet zaten…

Güneşe muhtacın bitmez kışları;
Seraba bırakmış tüm gülüşleri;
Mecnuna ödülse Leyla düşleri;
Çöllerin çektiği eziyet zaten…

Sevda ocağında yandık, kavrulduk;
Umut ağacından, düştük, savrulduk;
Tükendi sabrımız yoldan çevrildik;
Vurgundan kalanlar felaket zaten…

Baktıkça vuruyor kurşuni gözler;
Yürek sehpasında asılmış yüzler;
Yalana yüz veren yalancı sözler;
Falcının dilinde kehanet zaten…

Açtığı yarayı neşterim görür;
Sabır taneleri kirpiği vurur;
Alfabem kalemle secdeye durur;
Halimi arz etmek meziyet zaten…

Ali ALTINLI – 07.05.2022
Saat: 00:32