Ve şimdi rüzgâra anlat bizi
Ruhunu dizginleyen kaç esen yel varsa
Dağıt bir bir
Ağıt yak omzundaki ağır sancılara
Yüklendiğin yük
Bekli yağmur olmaz olma
Kış geliyor ne kaldı şunun şurasında


Zehirli bir dünyadan bağırıyorum sana
Umut bahçesine ektiğim her tohum manolya
Ve zakkum ve zehir zıkkım uyanıyorum sabaha
İçim de sıkılıyor yalnız kalınca
İçince bir bardak acı hatıra
Şarap şişesini sıkışan mantar geliyor aklıma


İlk sigara içimindeki pervasızlıkla
Yaslanıyorum sana
Doluyor nefes aldığım her yer
Duman rengi is karası
Siyah bedenimde belli olmaz asla


Yorulma
Kaç kelime dizdik ki ardı ardına
Kaç sevda vapurunda bekledik
Dokuzu çeyrek geçmeyen yanlarımızı
Kaç geceye ay yarım dedik
Aylar geçerken nasıl yaşlandık bilmedik


Şimdi sevgilim aynaya her bakışımda
Bu çizgi acı diyorum / bu çizgi de galiba sevda
Yumruğumu gösteriyorum korksun ayna
Olmuyor sevgili
Nasıl savaşayım bir yanım durmadan kanıyor hala